Rozpoczynam nowy temat. Mam nadzieję, że trochę ożywi polskojęzyczne forum.
Na początek zwracam Waszą uwagę na ostatni mecz ligowy Pancernych w sezonie 36. Konkretnie - 05:40 w czwartej ćwiartce. Nigdy wcześniej nie zauważyłem udanej interception. LBM przechwycił podanie do TE. Ciekaw jestem, czy jakieś konkretne skile mają bardzo istotny wpływ, czy to raczej tylko czynnik losowy.
Jakieś opinie, potwierdzone obserwacjami? Bo oczywiście spekulować mogę, że np InT, VIS przechwytującego, albo niskie VIS (4), CAT (10) adresata.
E: Druga rzecz w meczu o którym wyżej, która przyciągnęła moją uwagę, to wysoki procent skuteczności gry górą Pancernych. Owszem, łapaczy mam niezłych, ale PAS rozgrywającego... 5. Dlatego przez większość sezonu grałem zdecydowanie dołem. Kilka kolejek wcześniej zauważyłem jednak że procent skuteczności jest wcale niezły i w ramach eksperymentu trochę wyrównałem ustawienia. Ze skutkiem zdecydowanie lepszym niż oczekiwany.
Jakieś uwagi, spekulacje?
"Too many people don't nowadays and look where that's getting us."
What is - apologize?
I od razu sam pospekuluję na ten drugi temat (bo potencjalnie bulwersujący).
Jeżeli PAS 5 wystarcza, żeby zdobywać z sensownym prawdopodobieństwem punkty górą, to czy jest w ogóle sens przywiązywać wagę do tego atrybutu?
Myślę, że jednak tak. Moja pierwsza myśl była taka, że kłóci się to z moją intuicją. Pewnie nie tylko z moją, i może dlatego tak wielu menadżerów odchodzi z gry z poczuciem, że gra to loteria. Tym bardziej, że wiele menadżerów sportowych oparte jest z grubsza na zasadzie liniowej, czyli - im dłużej zawodnika trenujesz, albo im większy jest jego zysk z pojedynczego treningu, tym jest lepszy.
Ale jeśli spojrzeć na RL, to to nie jest tak, że zawodnik "lewandowski" po takim samym okresie trenowania co zawodnik "drewniak" będzie 2 razy lepszy, bo ten pierwszy jest 2 razy bardziej utalentowany. Owszem, będzie różnica, ale niekoniecznie większa niż między tym "drewniakiem", a kimś kto nigdy nie kopał piłki. Nie ma żadnego wyraźnego powodu, żeby bezwzględna różnica ich poziomów była duża w stosunku do poziomu od którego obaj zaczynali.
Co istotne, przy takim modelu o wiele łatwiej tak skonstruować symulator, żeby ograniczyć liczbę niewiarygodnie wysokich wyników, a jednocześnie nie pozbawiać całkowicie "san marino" szansy na zwycięstwo z mistrzami świata - bez dodatkowych, sztucznie narzuconych (w sensie - nie opartych na skilach) ograniczeń.
O ile mogłem się zorientować, GI jest takim właśnie menadżerem. Owszem, boty zwykle wysoko przegrywają, ale to nie są jakieś całkowicie niepoważne wyniki. A zespół nie-bot nawet dopiero świeżo stworzony może uzyskać czasem wcale nie najgorszy wynik z zespołem teoretycznie o wiele lepszym.
Wydaje mi się więc, że rozgrywający z PAS 5 może czasem mieć niezły procent podań, ale raczej tylko przeciwko zespołowi, który też jest jeszcze daleki od wyśrubowania składu. Przeciwko silniejszemu rywalowi jego skuteczność może gwałtownie spaść.
Oczywiście, jak zaznaczyłem, powyższe to czysta spekulacja. Może też nie jestem wystarczająco obiektywny, bo przyznaję, że chcę wierzyć, że gra w którą gram nie jest czystą loterią
"Too many people don't nowadays and look where that's getting us."
What is - apologize?
Jak dla mnie cała ta gra to loteria - Libouchec Wolverines udowadnia, że Team Chemistry jest kompletnie pomijalnym elementem gry, bo co tydzień wyrzuca i kupuje tych samych, swoich zawodników a i tak grają. Z drugiej strony, wystarczy kupować 30-31-32 latków z fatalnymi skillami fizycznymi, którzy mają jeszcze miejsce w NT (a więc nie przejdą na emeryturę) by walczyć o najwyższe cele.
Ja w tym sezonie albo nie miałem szczęścia albo robię coś źle.
